Zasada działania kolektorów słonecznych płaskich
Każdy kolektor słoneczny płaski zbudowany jest z kilku podstawowych elementów:
· izolacji termicznej – jej zadaniem jest odseparowanie absorbera od środowiska zewnętrznego;
· absorbera – funkcją absorbera jest pochłanianie promieniowania słonecznego i ogrzewanie czynnika grzewczego (najczęściej glikolu), który znajduje się w absorberze;
· szyby – zadaniem szyby jest ochrona absorbera oraz całego kolektora słonecznego płaskiego przed negatywnym wpływem działania czynników zewnętrznych, zarówno pogodowych (nadmierne nasłonecznienie), ale także mechanicznych (grad) czy obciążeniowych (śnieg);
· ramy – rolą ramy jest połączenie i zabezpieczenie wszystkich elementów kolektora płaskiego.
Jak działają kolektory słoneczne płaskie? Kluczowym elementem dla działania kolektora płaskiego jest absorber. Widoczny od zewnątrz element to najczęściej płyta miedziana lub aluminiowa pokryta czarną (lub inną ciemną) warstwą. Do płyty od spodu przymocowana jest wężownica wykonana zazwyczaj z rurek miedzianych, w których krąży czynnik grzewczy o temperaturze zamarzania znacznie poniżej 0°C (najczęściej glikol).
Promieniowanie słoneczne pada na szybę kolektora płaskiego oraz na absorber. Energia promieniowania pochłaniana jest przez absorber i powoduje podgrzanie czynnika grzewczego, który systemem rur prowadzony jest do wymiennika ciepła umieszczonego w zasobniku c.w.u. Oczywiście kolektory płaskie nadają się również do współpracy ze źródłami ciepła, zarówno konwencjonalnymi, jak i pompami ciepła.